7 Günün Şarkısı

Zaman geçtikçe severek yaptıklarınızın monotonlaştığı, gündeliğin sıradanlığına dönüştüğü zamanlarda uzaklaşmak ister ya insan. Öyle bir dönemin neresinde olduğumu bilmediğim bir zamanda çok güzel bir insandan Çanakkale'ye gitme teklifinin gelmesi içimde nasıl bir sevinç yarattı bilemezsiniz canlar. Şu bilgisayarın başından kalkacağıma mı sevineyim, günün 2/7 sini başında geçirdiğim facebook'tan kurtulacağıma mı yoksa boş boş baktığım fotoğraflardan uzaklaşacağıma mı sevineyim anlamadım.Bir de ne zamandır istiyordum araba ile uzun bir yola çıkmayı.. Gece yolcuğu olması da bir o kadar sevindirdi beni.

Keyifli ama orta karar mutlu bir hayat yaşamanın zorluklarından birisi de bu olsa gerek. Hiç birşey keyfini bozamazken doyasıya eğlenemiyorsun, istediğini sevemiyorsun, istediğini arayamıyorsun..Ama karşına çıkan en ufak hoşlukta ona bakıp gülümseyebiliyorsun. Belki tam ifade edemediğim bir duygu ama böyle işte..

Biraz kendime gelmem için birşeyin elimden tutması iyi olacaktı. Bu yolculuk elimden tutan şey olacak gibi geliyor bana.  Hafif paranoya, bir kısım sitres, inceden de sinirin bastığı şu müstakbel günlerde değişiklik iyi olacaktır.

Konu neydi haftanın şarkısı... :) Belki de durumu anlatan şarkılardan biri olduğundan bunu seçtim. Normalde açıp dinlediğim biri değildir Kıraç ama hoşuma gitti nedense. Ruh halinin müzik zevkine etkisi olarak yorumlanabilir sanırım.

Dönüşte daha keyifli yazılarla buluşmak üzere... 3 gün sonra görüşürüz.. (:

Kıraç - Yıkık

Bugün yıkığım biliyor musun ?
Ezginim, çaresizim, umutsuzum.

Bırakma beni, insanlar kötü
Bırakma beni korkuyorum...

Bir deli otlar büyüyor içimde
Sancılıyım, yorgunum, kederliyim
Bu halini sevdim gitme kal
Çamurlar çirkefler içindeyim.

Bırakma beni, insanlar kötü
Bırakma beni korkuyorum...

Bir dayak yemiş adamım şimdi
Bezginim, kararsızım, yılgınım
Al ***ür beni o kayıp gecelere
Yeter ikimize yalnızlığım.

Bırakma beni insanlar kötü
Bırakma beni Korkuyorum...